Kijk hier ook eens:

Oerol is een jaarlijks terugkerend cultureel festival, dat wordt gehouden op het eiland Terschelling. De naam van het festival is afgeleid van het woord "overal" in Terschellings dialect. De term duidt een tijdstip van het jaar aan. Dit is de tijd dat het vee overal op het eiland werd losgelaten om te kunnen grazen. Vroeger gebeurde dat zowel in het vroege voorjaar als in de late herfst, als het grasop de eigen weilanden ontoereikend was. Niet alle eilanders waren blij met oerol. Na de komst van de eerste verharde wegen op het eiland kwamen er al snel ongelukken van; men fietste soms 's nachts pardoes tegen midden op de weg slapende koeien. Dit oorspronkelijke "oerol"-gebruik werd tijdens de Tweede Wereldoorlog op last van de Duitse bezetter afgeschaft, en keerde ook na de oorlog niet meer terug. Het tegenwoordige Oerol Festival wordt steevast geprogrammeerd aan het begin van de zomer, als het eiland volop in het groen staat. Vrolijkheid is er troef, met ieder jaar zo'n 50.000 bezoekers die komen genieten van optredens van een groot aantal Nederlandse en buitenlandse toneelgroepen, muzikanten en andere (podium)kunstenaars.

Het Maritiem Instituut Willem Barentsz is een Hogere Zeevaartschool, welke een faculteit is van de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden. De school bevindt zich op Terschelling en is genoemd naar Willem Barentsz. Ze biedt twee opleidingen aan: Hydrografie (Opleiding) Maritiem Officier HBO (Opleiding).

De cranberry komt oorspronkelijk uit Noord-Amerika en is in Nederland een exoot. In 1840 is een vat bessen op Terschelling aangespoeld, waarna ze hier inburgerde. De plant is hier in 1868 ontdekt door de botanicus Franciscus Holkema. Op Terschelling komen uitgebreide velden van de cranberry voor, en de pluk van de bessen is er aan een veenbes-bedrijf verpacht. Ook op Vlieland komen grotere velden voor. Op de overige waddeneilanden is de Cranberry een zeldzaamheid. De cranberry wordt ook in klein aantal gevonden in het Fochteloërveen en het Eesveen op de grens van Friesland en Drenthe. De officiële Nederlandse naam van de plant is cranberry of Amerikaanse veenbes. Ook wordt de plant wel Lepeltjesheide genoemd. Op Terschelling staat de plant bekend als Pieter-Sipkesheide, naar de vinder van het vat in 1840.

West-Terschelling is met 2580 inwoners het grootste dorp op het waddeneiland Terschelling, provincie Friesland (Nederland). De haven van Terschelling bevindt zich hier. West-Terschelling is ook de plaats van de vuurtoren de Brandaris, één van de oudste vuurtorens van Nederland.

Zoals de naam al aangeeft ligt het ongeveer in het midden van het bewoonde deel van het eiland. Met 871 inwoners (januari 2005) is Midsland het op een na grootste dorp van Terschelling

Hoorn is een langgerekt dorp met van oorsprong verspreide bebouwing van boerderijen en woningen.

Het dorp heeft een open structuur van verspreid staande boerderijen, waarvan enkele tot de oudste boerderijen van Terschelling behoren. Karakteristiek is de in het dorp aanwezige korenmolen. Deze molen is de enige van Terschelling.

Het dorp bestaat uit een kern van boerderijen en woningen langs de Terschellinger hoofdweg en een tweetal kleinere kernen ten noorden van het dorp die de naam Kathoek en Noordhoek dragen.

Oosterend is het meest oostelijke dorp op Terschelling en ligt daardoor ook het dichtst bij de natuurgebied de Bosplaat. Op Terschelling wordt Oosterend wel, mede door de afgelegen ligging, Egypte genoemd.

De Brandaris is een vuurtoren op Terschelling, en tevens oudste vuurtoren van Nederland. De naam is een afleiding van Sint Brandarius, een heilige waarnaar het huidige dorp West-Terschelling in de Middeleeuwen was vernoemd. Sommige mensen denken dat de naam is afgeleid van Sint-Brandaan, een zeevarende heilige, maar dat is nooit bewezen. De eerste Brandaristoren werd in 1323 gebouwd, om voor schepen, op weg naar Amsterdam, via de Zuiderzee, de nauwe opening tussen Vlieland en Terschelling te markeren. Een goede markering was nodig omdat de Waddeneilanden veel op elkaar lijken gezien vanuit de Noordzee. De zee vrat echter aan Terschelling en de eerste Brandaris stortte omstreeks 1570 in zee. Het heeft tot 1592 geduurd voordat men aan de constructie van een tweede toren begon, maar deze stortte in voordat hij klaar was, omdat er slechte bouwmaterialen waren gebruikt. De huidige toren stamt uit 1594. In 1837 werd de Brandaris de eerste Nederlandse vuurtoren met een draaiende Fresnellens. Elektrificatie volgde in 1907. In 1994 werd het 400-jarig bestaan van de toren gevierd. Het licht is nu volkomen automatisch.Dit is de oudste overgebleven, als vuurtoren gebouwde toren. In 1907 was dit de eerste vuurtoren in Nederland die elektrisch licht kreeg. De Brandaris heeft speciale vogelverlichting om te voorkomen dat vogels tegen de toren vliegen.

Terschelling herbergt maar liefst drie taalvariëteiten; in het westen en oosten worden de Friese dialecten Westers en Aasters gesproken, terwijl men in Midsland een Hollands dialect spreekt, het Midslands of Meslonzers, te vergelijken met het Stadsfries. Door de toenemende invloed van buitenaf (onder andere van het toerisme) worden de dialecten echter steeds meer verdrongen door het Nederlands, hoewel aan de westkant iets minder dan aan de oostkant. De oorspronkelijke dialectverdeling is als volgt: het Westers wordt gesproken in de hoofdplaats West-Terschelling; het Midslands in Midsland, Hee, Horp, Kaart, Kinnum en Baaiduinen; het Aasters in Seerijp, Landerum, Formerum, Lies, Hoorn en Oosterend.

Rood zijn de wolken, Blauw is de lucht, Geel zijn de helmen, Groen is het gras, Wit is het zand, dat zijn de kleuren van Schellingerland.